Hoxe fai un ano que deito as miñas palabras ao vento electrónico. Todo empezou coa imaxe das miñas mans e unha ansia de liberar as miñas fotos do repouso forzado do ordenador.
Das mans de hai un ano aos pés de hoxe vai un longo e gozoso camiñar.
Coma un paseo tranquilo é esta canción dos Tindersticks, My oblivion. Se queres podes escoitala vendo un vídeo de imaxes fermosas.
Alex Ghalpon 
Ventureiro ano o que nos agasallaches. Que cheguen moitos máis.
Parabéns!
Moitas grazas, Lorena, e grazas por me acompañar desde os inicios deste primeiro ano de Ghalpon. Saber que ti sempre estás aí, recibindo as miradas, é un auténtico luxo.
Parabéns, Ghalpon!!!
Continúa camiñando…
Fermosos pés
Grazas, Coe, danme un andar…
Si é que as mans levan todo o agradecimento,
e os peiños que nos soportan todo o dia enriba deles, e nos levan e nos traen, castigados en calzado que os apreta, sempre no cárcere…!
(pés gregos entón? 🙂