Erguerse cedo, loitar contra a preguiza e o frío de fóra, abandonar a coviña quente e acolledora. Coller o coche. Avanzar. Pensar e comezar con ánimo. Pasos, pasos, pasos. Mirar á dereita mentras entro. Thou wonder, thou beauty, thou terror. Ti marabilla, ti beleza, ti terror. A quen lle falaba Shelley?, a quen Salinas?, a quen Carrasco?, a quen lle falo eu?
Será o amor, será. Mais será tamén a educación: marabilla, beleza, terror. Esperanza.
Olla o vídeo do espertar matinal e o camiño ao traballo.
Ao carón daqueloutro mural, de novo Carrasco e a súa compañía de alumnos e alumnas acompañan con imaxes intensas o comezo da xornada, e son unha sorte de colofón e repaso á saída. Beizón.
Alex Ghalpon 
Con profes coma ti quen fose alumno…
Se eles e elas falasen se cadra non dirían o mesmo 😉 Bicos
Soamente decir: ¡¡¡espectacular!!!
Biquiños, ser marabilloso.