………………………………………………………Tanto me ten que a agarda sexa longa, ………………………………………………………pois en bon sitio me apostei e fico ………………………………………………………onde as xentís palabras me deleitan; ………………………………………………………e así estarei até chegar á tumba, ………………………………………………………pois eu non son quen deixa ouro por chumbo; ………………………………………………………e como nada que esmerar hai nela, ………………………………………………………sereille servo e obediente deica ………………………………………………………que do amor seu beixándome me vista.
………………………………………………………
Os versos son un fragmento do comezo dunha canción de Arnaut Daniel en traducción do occitano feita por Darío Xohán Cabana, inda inédita. As fotos foron tiradas en Romeán por unha rapariga lista e fermosa que ten madeira de fotógrafa e que se chama Alba Rodríguez T.
Tamén eu lle vexo futuro de fotógrafa a esa rapariga chamada Alba Rodríguez T. Seguro que é tan fermosa coma as flores que inmortalizou.