Chegou ó hotel cansa e soa.
Espiuse e prendeu a TV pra chamar polo sono. Na TV había outro hotel, outro amor. A habitación 2046 chea de desexos.
Coincidencias de novo, pensou.
BSO, 2046, Casta diva.
[Eu non sei que teñen certas músicas, certas cancións, certas voces que me arrepían e me dan gozo inmenso e me conmoven e me poden transportar totalmente dun estado de ánimo a outro, así, sen máis, a golpe de notas, aire, cordas vogais e suspiros]
Alex Ghalpon 
Pasa.
Si.
Pásanos.
Si.
E deixemos que pase.
Ou máis vale que pase.
E cando eses sons se unen en perfecta harmonía a unha imaxe deliciosa o pracer é supremo.
Non podo resistirme a pensar no personaxe de Norma quen, por representar o que representaba, non podía amar abertamene a Pollione.
E permitídeme un par de suxestións:
Caballé: http://ir.gl/f58d7c
Callas: http://ir.gl/420e29
Pracer supremo, si, e inda máis se estás en boa compañía. Para min 2046 e Desexando amar son puras bombas de pracer estético, en moitos sentidos.
Caro Eliseu, alégrame moito que andes por aquí, as túas suxestións estounas gozando xa mesmo, mentres os meus alumnos de 2º de BAC estudan denodadamente para un exame… 😉