De meu pai teño aprendido moitas palabras (e as que quedan…). Unha das que máis me gusta é belorita. Palabra alegre pra unha flor que anuncia a primavera.
Creo que ó Porthos tamén lle gustan as beloritas, e atopalas paseando polo noso prado.
Dálle as grazas ao teu pai polas beloritas e por ter unha filla-artistasa-amigha coma ti!
Co voso permiso gardo a palabra no peto da miña lingua.
belorita. claaaaro, pero se a propia flor o dí: chámome belorita. E eu non o sabía. Moitas grazas por compartir a palabra. As palabras son das cousas máis lindas para compartir.
A foto do gato [con esas poses e expresións tan interesantes que teñen os gatos] está chula. 🙂
este post das beloritas fíxome lembrar que che tiña unha promesa feita:
amosarche as flores da árbore das bicicletas.
Contéstovos hoxe a todos nun día que sempre me emociona especialmente (emocións por veces contraditorias…). Alégrome moito de que unha palabra nos xunte (carai, isto parece sacado dun sermón! ;-)) Vamos, que me gusta falar de palabras e que a vós vos guste tamén.
Por riba teño uns agasallos estupendos… Zeltia: moitísimas grazas pola foto, polo que vexo debe ser unha pereira de flor, unha pereira ornamental, bonitísima.
Incógnito: gustoume moito pasear por Vigo contigo… ai, os mercadillos, que vicio pra min… Dálle moitos bicos da miña parte a esa persoa que coñezo e que quero tanto, e o mesmo pra ti.
Marra, es o meu botánico de cabeceira, que ben! Si que é a bellis perennis (xa me aleccionou niso tamén o meu pater). Por certo xa me dirás se concordas comigo en que a árbore de Zeltia é unha pereira.
Bicos pra todos, e viva a República!
Dálle as grazas ao teu pai polas beloritas e por ter unha filla-artistasa-amigha coma ti!
Co voso permiso gardo a palabra no peto da miña lingua.
belorita. claaaaro, pero se a propia flor o dí: chámome belorita. E eu non o sabía. Moitas grazas por compartir a palabra. As palabras son das cousas máis lindas para compartir.
A foto do gato [con esas poses e expresións tan interesantes que teñen os gatos] está chula. 🙂
este post das beloritas fíxome lembrar que che tiña unha promesa feita:
amosarche as flores da árbore das bicicletas.
a semana pasada fíxenlle <a href="https://lh3.googleusercontent.com/_ys9uIL6_q-A/TaTBarJcg8I/AAAAAAAAFlk/VvTaVsFCADQ/s640/as%20flores%20da%20%C3%A1rbore%20das%20bicicletas%20na%20plaza%20da%20estaci%C3%B3n%203072×2304.JPG" unha foto para tí.
[xa cha quixen enviar ao teu correo-e do blog daquela, pero non o atopei.]
E eu que cuidaba que eran margaritas !.
Graciñas por regalar esa palabra ( canta razón ten Zeltia ). Vou adoptala.
Eu quero mandarche un abrazo mui grande polo teu cumple, e de agasallo, un video que fixen o otro día nun mercadillo deses que tanto che gustan. Xa ves que sempre aprendo de ti. http://www.youtube.com/watch?v=ERsmL6hCluY&feature=youtube_gdata_player
Ah, hai alguén que sae nestoutro que tamén che manda moitos bicos e apertas. Creo que a conocerás. http://www.youtube.com/watch?v=Cik2DDH3maE&feature=youtube_gdata_player
Bellis perennis, talvez veña daí o nome… (ou viceversa)
http://www.asturnatura.com/especie/bellis-perennis.html
http://es.wikipedia.org/wiki/Bellis_perennis
Contéstovos hoxe a todos nun día que sempre me emociona especialmente (emocións por veces contraditorias…). Alégrome moito de que unha palabra nos xunte (carai, isto parece sacado dun sermón! ;-)) Vamos, que me gusta falar de palabras e que a vós vos guste tamén.
Por riba teño uns agasallos estupendos… Zeltia: moitísimas grazas pola foto, polo que vexo debe ser unha pereira de flor, unha pereira ornamental, bonitísima.
Incógnito: gustoume moito pasear por Vigo contigo… ai, os mercadillos, que vicio pra min… Dálle moitos bicos da miña parte a esa persoa que coñezo e que quero tanto, e o mesmo pra ti.
Marra, es o meu botánico de cabeceira, que ben! Si que é a bellis perennis (xa me aleccionou niso tamén o meu pater). Por certo xa me dirás se concordas comigo en que a árbore de Zeltia é unha pereira.
Bicos pra todos, e viva a República!
Pingback: Asegurándome de non perder » Blog Archive » maio 2013
Pingback: Asegurándome de non perder » Blog Archive » abril 2013