Inda que non queira saír o sol, haberá cousas que alumen os días. As cores das viaxes que foron, as palabras das amizades que son. Remexo do caixón virtual e saco cores de Portugal, mais uma vez, pra compensar un día grisallo por Vilalba.
Pra L. e pra M., que son luz e cor na miña primavera, van estas flores e esta canción, xa saben elas… Pulp, Common People.
Alex Ghalpon 
Acertaches con esa orquídea, flor da que tanto gosto.
As beizóns son miñas por ser luz e caloriña nos teus días.
Xa sabemos…
-Polo M…
GRAZAS!
Cores son palabras. Ou palabras son cores 😉
A flor non é unha orquídea, anque se pareza a algunhas. É unha cana india, hainas de moitas cores, grandes, carnosas, voluptuosas, quentiñas coma o sol.
preciosas cores. para unha primavera. para a amistade.