Encaixes de inercia
O día que o meu sangue teña forza
pra murchar e arrincar a edra do amor
virá con paso firme
a inercia do costume
a tecerme en desastres noutro estilo
con fíos de emoción e agullas torpes
curando a nova insania
co antídoto da lóxica
deixando novas redes no meu sexo
para manter a edra viva
-o seu veleño-
na idea que destrúe
no ennui que crea.
Lois Pereiro
Alex Ghalpon 
Gústame como este poema anticipa ese temor que todos temos -ou tivemos-
pero, probablemente, enganouse nas súas previsións acerca da inercia do costume no referente a sí mesmo. [i e que a vida propia sempre é unha vida inesperada]
Se cadra, ás veces, a inercia do costume case quere ser un seguro de supervivencia. Agarrarse ó coñecido, ó sabido, por moito que o avance estea, por veces, no inesperado.