Especially for Louis Cyphre
Parece que os reis pasaron de largo por esta casa republicana, ou se cadra non… porque hoxe, baixo o sol, estaban:
A árbore que non quixo que rematase o outono.
A belorita que se adianta á primavera.
A folla que garda a calor do verán.
Tres insubmisas do inverno, tres agasallos de reis.
Estas insubmisas son as que permiten levar ben o inverno. Son a vida, o sol do inverno.
Agasallos cheos de vida, si, Filispines. Viva a insubmisión invernal 😉
ah, que mira que agasallos máis parecidos tivemos eu máis tí na mañá de Reis…!!!!!!!
Tivemos si, querida Zeltia, moita luz tamén eu vin pola túa ventá. Moitos bicos
Obrigado pola dedicatoria!!!
Direiche que non me parecen miúdos os agasallos que deixaron os reis nesa túa casa tan republicana, o que interpreto como un exemplo máis de que o carácter dos monarcas vén derivando dun tempo a esta parte desde a adustez clásica á campechanía tardo-borbónica (Eu preferíaos máis ásperos e rigorosos, debo confesar…).
Espero que estes primeiros agasallos sexan o inicio dun ano colmado de moitas alegrías e de non menos aprendizaxes.
Direiche, L.C., que a min os reis campechanos onde me gustan é nas tabernas e non nos tronos… así sonme máis simpáticos. Tanta bonhomía dos monarcas viráchelles do medo a perder a silla, non? Seguirei informando das aprendizaxes e das desexadas alegrías. Bicos (republicanos)
Viva a República da túa casa! 😉