23 vinte e tres

A Fran, sempre, porque inda creo no amor como ós 17

Pasaron xa vinte e tres 23 de setembro cheos de significado. Hoxe volve ser mércores, e hai semana de cine, pero non poñen aquela dos irmáns Marx. Non iremos ó cine nin subiremos á muralla, nin trazaremos un “por que non” que converteu a amizade nunha historia de amor.

O meu cabelo xa non é tan longo nin tan mesto. Xa non é tan escuro. O meu lombo terma de máis peso e máis memoria, pero alí dentro, na columna vertebral que me sostén, ti es peza clave que me sustenta, sen a cal hoxe non sería quen son.

Carminho, Bom dia, amor