Aprendo contigo nos dous camiños da palabra que ten na lingua nosa: apréndoche e aprendo de ti, Leonor.
E tento aprehender eses instantes máxicos nos que me ensinas coa túa mirada o mundo, que analizas en detalles que, sen ti, se cadra quedaban varados no camiño.
-Mamá, mira, esta é a folla das catro estacións: inverno, outono, verán e primavera!
-Pois si, meu amor, si. Que bonita é, tódalas estacións nela, de esquerda a dereita desde o inverno. Terma, que lle fago unha foto.
Vivaldi, Catro estacións.
Alex Ghalpon 