Faleiche cando xa non podías falarme.
Aloumiñeite cando xa non podías aloumiñarme.
Pasaban os días.
Curaban as túas feridas máis visibles.
As da pel, as mazaduras.
Mais non curou o esencial. O teu interior, a maquinaria do teu ser, que era tan fermoso.
[…] And now that I’m lost I feel they tricked me I said I don’t care. You know it’s too late, babe. And I am too tired to run on faith. […]
Morgan, Be a man.
Alex Ghalpon 