O paporrubio

Chove mesto e frío

e cantan os paporrubios.

Así é a túa ausencia

lixeiramente entrefebrada coa luz do teu recordo.

Escribe aquí o teu comentario ...

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Correo-e (obrigatorio) (o enderezo non será publicado)

Nome (obrigatorio)

Sitio web

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. ( Sair / Cambiar )

Estás a comentar desde a túa conta de Google. ( Sair / Cambiar )

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. ( Sair / Cambiar )

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. ( Sair / Cambiar )

Conectando a %s

A %d blogueros les gusta esto:

	xandatorre en A foto que quedou ser fac…
	Inés Cabana en 30 anos despois
	paideleo en Vinte + 1
	Novena. 8. Despedida… en O río, a vida
	I woke up in the mor… en 23 vinte e tres
	alexghalpon en Is this the real life?
	Marcos Lopez en Is this the real life?
	alexghalpon en Eu sei
	Marcos Lopez en Eu sei