Xa cabalgades xuntos, irmaus queridos, polo territorio liberado da memoria da tribu. Man a man, verba a verba, bico a bico, coa mesma forza labrega nas maus e no corazón. Meu pai e meu tío amados, obreiros de ben; amorosa estirpe nosa, de aperta e sorriso, compañeiros, pais, avós eternos. Así sodes e seredes pra nosoutros.
O outono é cruel prós da nosa casa. 🖤

O Darío e o Alejandro, irmaus eternos