Dous cabalgan xuntos

Xa cabalgades xuntos, irmaus queridos, polo territorio liberado da memoria da tribu. Man a man, verba a verba, bico a bico, coa mesma forza labrega nas maus e no corazón. Meu pai e meu tío amados, obreiros de ben; amorosa estirpe nosa, de aperta e sorriso, compañeiros, pais, avós eternos. Así sodes e seredes pra nosoutros.

O outono é cruel prós da nosa casa. 🖤

O Darío e o Alejandro, irmaus eternos

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. Sair /  Cambiar )

Twitter picture

Estás a comentar desde a túa conta de Twitter. Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. Sair /  Cambiar )

Conectando a %s