Por veces soño contigo. Vou desde algures a Castroverde, e ti estás alí. Hai unha distancia estraña, obsérvote, estou insegura, teño pudor ou se cadra medo de molestar.
Pasou todo este tempo, e non estás no territorio da memoria, senón que apareces lene e real, calado. Mais é un soño.
Hoxe espertei no momento preciso en que me preguntei se podería darche un bico, pois morría das ganas. Espertei cun brazo estendido e a miña man dereita aínda estaba dentro do soño, achegándose a ti.
Espertei. E hoxe é, sería, ou será sempre o teu cumpreanos. 49 pra quen se foi con 25. Case outro tanto de vida contando os anos por ti, Fran.
