Hai algo de maxia en facer unha foto, en captar un instante e fixar esa imaxe, non só no cartafol da memoria, senón tamén nas carpetiñas do ordenador. A maxia é maior se a imaxe é compartida. Daquela ás veces xorden os sorrisos, as lembranzas, as palabras que agroman, a rede que nos une.
que acolledora a sombra da viña,
a parella en atmósfera protectora,
o ar onde a paz vive [ ou parece ]
lindo instante para apreixar, alex, (boas vacacións?)
A sombra da viña… esa que eu case non uso, case a descoñezo, un día poderiamos teorizar sobre as sombras, cales son as mellores (dependendo pra que, claro). Si que parece haber paz, paz e conversa, paz e confianza. Foron boas vacacións, si, con algúns lindos instantes 😉