Este sábado viñéronme visitar dous amigos á miña Itaca. Resultou un espléndido día de outono, con música, pan e queixo, conversa e fotos. Estas son algunhas. Beizón, Antonio e Esther, por adubiardes a miña vida coa vosa amizade.
The First Time Ever I Saw Your Face
Alex Ghalpon 
Por que á xente non lle gusta máis o outono?
Canta razón, señor Edelmiro! A min gústame esta estación especialmente. Os primeiros fríos, as cores, incluso a melancolía dos tardes que se acurtan. Creo que se me deran a escoller, a estación que escollería sería o outono. E se lle engadimos o lume aceso e unhas castañas asadas…
Tamén eu escollería o outono. O outono cedo, outubro, ata o medio de novembro… despois os dias son moi pequenos, e as cores abraiantes que colleron os bosques vanse perdendo, esvaíndose, voando, coma as follas que llo daban.
Hoxe estou dando unha pequena volta polo teu blog. É a primeira vez que veño, atopeite no taboleiro de WordPress, tiña unha entrada túa salientada, e vin ver. Gustoume o que vin, e por riba levei sorpresa de que tés na tua rol de blogues algúns que eu tamén teño costume de ler. (Mais penso que nunca coincidimos comentando neles)
Un saúdo.
Eu veño de dar unha volta polo teu, e moito me gustou o que vin e lin. Gústame a idea de ir coñecendo novas miradas e maneiras de estar no mundo que teñen que ver coas miñas, e non deixa de ser agradable facelo a través de medios electrónicos a priori fríos e impersonais. Seguirei visitándote e se cadra falándoche a ti 😉 Saúdos
Pois o bo que ten a rede, é que as viaxes son curtas e cómodas; é sinxelo chegar a outros mundos (aínda que xa sabemos que todos os mundos están en nós) 😉
No meu blog a xente que comenta, pobre, farao somentes coa intención de facerme ver que len, que pasaron por alí, porque recoñezo que as miñas entradas non son axeitadas para comentar… porque … qué se ha dicir? se moitas veces só teñen sentido para min.
Iso tamén me pasa a min, tamén me parece que as máis das veces o que publico só ten significado pra min. Despois resulta que en ocasións alguén ve algo que lle interesa, e o espazo da rede achega miradas e opinións. E incluso achega persoas que nin se coñecen, unha alegría máis.