O im-país II Que non nos leven pola corda, non. Nin hoxe, nin nunca. Share this:TwitterFacebookGústame esto:Gústame Cargando...
Semella que nos gusta a corda e o xugo… hoxe máis ca nunca habito no im-país do incomprensíbel. Síntome pechileira perdendo a cada intre o meu Santiago, agora en mans alleas sen patria. U-lo Santiago de meu, de noso..?
Entre todo o traballo que tiven estes días, e o mal corpo que me deixou a xornada do domingo, non sei ben que dicir. Sigo remoendo e remoendo, a ver o que sae…
Alex Ghalpon 
Semella que nos gusta a corda e o xugo… hoxe máis ca nunca habito no im-país do incomprensíbel.
Síntome pechileira perdendo a cada intre o meu Santiago, agora en mans alleas sen patria.
U-lo Santiago de meu, de noso..?
Onde puxen “pechileira” quería pór PICHELEIRA 😉
http://untalmarra.wordpress.com/2011/05/22/fotos_409-una-grande-y-libre/
pois aí imos indo… coma ovelliñas.
Entre todo o traballo que tiven estes días, e o mal corpo que me deixou a xornada do domingo, non sei ben que dicir. Sigo remoendo e remoendo, a ver o que sae…